Uçaklardaki ayakta durma koltukları sertifikalandırıldı ancak havayollarının bunları uygulamaya koyma planları yok.
İtalyan Aviointeriors şirketinin geliştirdiği “ayakta sandalye” Skyrider 2.0, güvenlik ve ergonomi açısından düzenleyici gerekliliklere uygunluğunun onayını aldı. Ancak sertifikasyon testlerine rağmen hava yolu şirketleri bunların pratik uygulamasına ilgi göstermiyor.
Skyrider 2.0, yolcuyu minimum sırt açısıyla dik bir şekilde oturtmak ve sadece 23 inçlik (yaklaşık 58 cm) bir oturma alanı sağlamak üzere tasarlandı. Buna karşılık Ryanair’in ekonomi sınıfındaki koltuklar arasındaki ortalama mesafe 30 inç civarındadır. Üreticiye göre yeni konfigürasyon, iki saate kadar süren kısa mesafeli uçuşlarda yolcu kapasitesinde yüzde 20’ye kadar artışa olanak sağlıyor.
Aviointeriors ilk olarak 2010 yılında bir prototip, 2018 yılında ise güncellenmiş bir versiyonunu tanıttı. Şirket, 2025 yılında sertifikasyonun tamamlandığını duyurarak çözümün ticari olarak uygulanması için hazır olduğunu vurguladı. Ancak Avrupa’nın büyük havayolu şirketleri projeden uzaklaşıyor.
Ryanair, CEO’su Michael O’Leary’nin 2012’de “ayakta durma odaları” uygulamasına ilişkin tarihi iddialarına rağmen, Metro gazetecilerine yaptığı açıklamada, 2025 yılında bu uygulamayı hayata geçirme planlarını resmen yalanladı. Şirketin basın servisi Metro’ya, “Ryanair’in böyle bir planı yok” dedi.
Wizz Air de benzer bir tutum sergileyerek, ayakta durma koltuklarının havayolunun stratejik planlarının bir parçası olmadığını doğruluyor. EasyJet yorum yapmayı reddetti, ancak havayolunun filosuna Skyrider 2.0’ı kurmak için şu anda onaylanmış bir proje bulunmuyor. Jet2’den henüz yorum yapılmadı.
Piyasa, Skyrider temasının geri dönüşüne temkinli tepki verdi. Uzmanlar, böyle bir çözümün teknolojik yeniliğine rağmen, uygulanmasının, özellikle hava yolculuğunun toparlanmasıyla birlikte konfor için yaşanan mevcut rekabet bağlamında, itibar riskleri ve yolculardan olumsuz tepkilerle karşı karşıya kalabileceğini belirtiyor.
Dolayısıyla, operasyon onayına rağmen Skyrider 2.0, Avrupa’daki sivil havacılık operatörleri düzeyinde talep görmeyen kavramsal bir ürün olmaya devam ediyor.
