Yavuz Çizmeci’yi Harcamak

Havacılık dünyasında Yavuz Çizmeci’yi bilmeyen yoktur. O, Sultan Hava Yolları’ndan VIP Air’e, MNG Kargo’dan ACT Kargo’ya, MNG Teknik’ten MYTECHNIC’ye ve WORLDFOCUS/ANKA Air’e kadar birçok havacılık şirketinin kurucusu, yöneticisi ve emekçisiydi. 1980’li yıllardan bu yana, havacılığın her alanında var olmuş, bu sektöre ruhunu katmış bir isimdi. Ama en önemlisi, her yıl binlerce insana iş ve aş veren, evini geçindiren, evlenmelerine çocuk okutmalarına vesile olan bir girişimciydi. Hayır hayrat işleri ve sponsorluklar da işin başka bir tarafı. Bugün yüzlerce insanın hayatında bir iz bıraktı, hatta belki de birçoğunun hayatına yön verdi.

Ancak ne yazık ki, Türkiye’de havacılık sektörü hiçbir zaman güllük gülistanlık olmadı. 1980’lerden günümüze, hemen hemen her iki yılda bir küresel ve yerel ekonomik krizler kapıyı çaldı. Körfez Krizi’nden başlayıp pandemiye kadar uzanan bu çalkantılı süreçte nice büyük havayolu şirketleri tarihe karıştı. İstanbul Hava Yolları, Onur Air, Atlas Jet, Sky Hava Yolları, Birgen Air, Air Alfa, Bora Jet, Fly Air, Turkuaz Hava Yolları ve daha niceleri… Toplamda 71 havayolu (EK) işletmesi, bu zorlu süreçlere dayanamayarak battı. Arkalarında büyük hasarlar, hayal kırıklıkları, kırgınlıklar ve gözyaşları bıraktılar.

Tüm bu fırtınaların içinde, her zaman olduğu gibi Yavuz Çizmeci de vardı. Lüks içinde yaşamayı seçmedi, çalışanlarıyla aynı standartlarda yaşadı, işine ve insanına odaklandı. O, Türk havacılığının kırılgan yapısını en yakından bilenlerden biriydi. Ancak her zaman direndi, ayakta kaldı ve ekmeğini çalışanlarıyla paylaşmayı tercih etti. Üstelik, çok önemli siyasi engellerle de karşılaştığını yakından bilenlerdenim.

Bugün geldiğimiz noktada, insan faktörüne (pilotaj) dayalı bir kazanın faturası, yalnızca %24 hisseye sahip olan bir insana kesildi. Sektörden ekmek yiyen onlarca TROL’de bilgi kirliliği yaratarak, konuyu saptırarak, algı operasyonu yaratarak bu haksızlığa ve adaletsizliğe önayak oldu. Yüzlerce çalışanının işsiz ve aşsız kalmasına gönlümüz razı olmadığı için, SHGM yönetimi olarak bizim ricamızı kıramayarak elini taşın altına koymuş ve gecesini gündüzüne katarak çalışmış bir adam, adeta bir günah keçisi ilan edilerek içeri atıldı. Üstelik, buna sebep olanlar ve yetmezmiş gibi hâlâ ona düşmanlık etmeye devam edenler, uzaktan olup bitenleri izleyerek belki de en ağır vicdan yükünü taşımaya mahkûm olarak yaşamaya devam edecekler.

Yavuz Çizmeci’ye yapılanlar, Türk havacılık tarihine kara bir leke olarak yazılacaktır. Oysa kamu-özel iş birliği (KÖİ) içinde herkes oradaydı, herkes bu haksızlığın, adaletsizliğin ve bozuk sistemin içindeydi… Ama ne yazık ki, faturanın Çizmeci’ye kesilmesi için çok geniş bir koalisyon oluşmuştu ve fatura ona kesildi.

Bugün, sadece bir insanı değil, aynı zamanda bu ülkenin havacılık hafızasını, emeğini ve mücadelesini de harcadık. Bu vebalin altından zor kalkılır. Bu kaza ve davayla ilgili onlarca yazı yazdım ancak hiç bir ciddi itiraz ve yalanlama da almadım. Herkesin çok iyi bildiği rüşvet pazarlıklarının gölgesinde yazılan bir bilirkişi raporu ve bu cezayı veren üç hâkimden ikisi… Diğer hâkim zaten muhalefet şerhi koymuştu. Yargıtay’da bu cezayı onaylayan beş yüksek hâkimin tamamı FETÖ’den ihraç edildi, ancak verdikleri cezalar hâlâ uygulanıyor. Anlayanlar anlatsa da biz de anlasak…

Yavuz Çizmeci dediysek, bildik çantacılıktan, çorapçılıktan, inşaatçılıktan havacı sanmayın; Robert Koleji ve Boğaziçi Üniversitesi’nde eğitim görmüş, 68 kuşağından gerçek bir entelektüel…

Çok büyük geçmiş olsun.