Ne hazin… Koca havalimanında hayatın yerini derin bir sessizlik alacak. Kimse koşuşmayacak, köprülerinde uçaklar olmayacak, anonslar susacak. Tek tesellimiz yerinde ağaçlar büyüyecek. Çocukların şen kahkahaları olacak…
Hürriyet yazarı Uğur Cebeci, Atatürk havalimanını köşesine taşıdı.
ATATÜRK Uluslararası Havalimanı, bize neler yaşattı. Sevinçler, sevgiler, kavuşmalar, dayanılmaz ayrılıklar. Acılar, yalnızlıklar, kalabalıklar. Heyecanlar, çaresizlikler, bir tatil gidişi keyifler… Ne çok şey sıralayabiliriz. Yeşilköy’de uçakların vızır vızır işlediği bir havalimanı. Kabına sığmayan bir büyüklük oluştu. Aslında büyük İstanbul depreminden sonra yeterli kamulaştırma yapılsaydı daha yıllarca hizmet ederdi. Ama öyle olmadı. Çevresini saran binalar, çarpık yapılaşma gırtlağını sıktı. Canını çıkarana kadar sıktı. Dev bir yatırım şimdi cam çerçeve indirilerek büyük bölümü ile tarihe gömülecek…
BAŞINI HEP DİK TUTTU
Bombalandığında bile başını dik tutup kısacık sürede uçuşlara açılan o koca terminal binaları aslında görevlerini tam olarak yaptılar. Türkiye’nin gelişen büyüyen havacılığının ana sığınağı oldular.
Yine de terk ediliş hazindir. Yalnızlıktır. Yıkımı ile birlikte anılarımızı da alıp gidecektir. Elbette hayallerimizde hep o yapılar olacaktır. Mimar Havati Tabanlığıoğlu’nun bugün iç hatlar olarak kullanılan beş yıldızdan oluşan projesinin ilk yapısı ve ardından gelen yeni nesil yapılarla vedalaşmak için çok az zaman kaldı. Gelip geçerken, teşekkür edin. Betonlarla, cam yığınları ile ‘vedalaşılır mı ?’, ‘teşekkür edilir mi?‘ diye düşünmeyin. Orası bizimle yaşadı. TAV’la hayat buldu. Darısı yeni hayatın başlayacağı İstanbul Havalimanı’na.
Giderken Atatürk Uluslararası Havalimanı için gülümseyin… Çekeceği acıları hafifletin. Özellikle de TAV’ın CEO’su Sani Şener’e rastlarsanız bir tebessüm ona yılların yorgunluğunu biraz unutturacaktır.
Uğur Cebeci’nin tümü için; tıklayınız
